به گزارش مشرق، کانال تلگرامی مطالعات رسانه های بین المللی نیویورک‌تایمز نوشت:

گزارش نیویورک تایمز، بر پایه گفت‌وگو با مقامات آمریکایی، نشان می‌دهد که چگونه سه هدف سیاستی مجزا — «فلج کردن» نیکلاس مادورو، «استفاده از نیروی نظامی علیه کارتل‌های مواد مخدر» و «دسترسی شرکت‌های آمریکایی به ذخایر عظیم نفت ونزوئلا» — در بهار امسال در دفتر رئیس‌جمهور ترامپ ادغام شدند و به یک «کمپین فشار فزاینده نظامی‌شده» برای برکناری مادورو انجامیدند. این گزارش از نقش محوری «مارکو روبیو» و «استیون میلر» در هدایت این روند می‌گوید و جزئیاتی از یک «دستور محرمانه» ترامپ در ۲۵ ژوئیه برای عملیات نظامی علیه کارتل‌ها و تمرکز بر سواحل ونزوئلا، همچنین از «حمله به قایق‌ها» که منجر به کشته شدن حداقل ۱۰۵ نفر شده و «توقیف تانکرهای نفتی» را فاش می‌کند.

چکیده راهبردی (بخش‌های مهم):

در بهار امسال، سه هدف سیاستی مجزا در کاخ سفید ترامپ ادغام شد: فلج کردن نیکلاس مادورو، استفاده از نیروی نظامی علیه کارتل‌های مواد مخدر و تضمین دسترسی شرکت‌های آمریکایی به ذخایر عظیم نفت ونزوئلا. این ادغام به یک کمپین فشار فزاینده نظامی‌شده با هدف برکناری مادورو انجامید. در اواخر ماه مه، رئیس‌جمهور ترامپ از وزیر خارجه، مارکو روبیو، خواست تا گزینه‌های سخت‌تری علیه ونزوئلا ارائه دهد.

قانون‌گذاران آمریکایی-کوبایی که ترامپ به آرای آنان برای تصویب یک لایحه داخلی نیاز داشت، بر قطع عملیات شرکت نفت «شورون» در ونزوئلا اصرار می‌کردند. اما ترامپ نمی‌خواست تنها پایگاه آمریکا در صنعت نفت ونزوئلا — که چین بزرگ‌ترین بازیگر خارجی آن است — را از دست بدهد. او در حال بررسی اجازه ادامه کار به شورون بود، اما به روبیو گفت که باید به منتقدان نشان دهند می‌توانند بر مادورو «چکش» بکوبند. در همان جلسه، استیون میلر، مشاور امنیت میهن، ایده‌هایی ارائه داد. او که پیشتر درباره حمله به کارگاه‌های تولید فنتانیل بحث کرده بود، اکنون بر «حمله به قایق‌های حامل مواد مخدر» در سواحل آمریکای مرکزی متمرکز شده بود.

دو ماه بعد، در ۲۵ ژوئیه، ترامپ یک دستور محرمانه امضا کرد که پنتاگون را مأمور انجام عملیات نظامی علیه کارتل‌های مواد مخدر آمریکای لاتین — با تأکید ویژه بر «حمله‌های دریایی» — می‌کرد. اگرچه توجیه عمومی، مبارزه با مواد مخدر بود، اما این عملیات تمرکز آتش دریایی عظیمی را بر سواحل ونزوئلا متمرکز می‌ساخت. این کمپین با حمله‌های آمریکا به قایق‌ها که حداقل ۱۰۵ کشته در کارائیب و اقیانوس آرام شرقی بر جای گذاشته، یک «محاصره نیمه‌تمام» تانکرهای نفتی ورودی و خروجی از بنادر ونزوئلا، و تهدید ترامپ به انجام حمله‌های زمینی در ونزوئلا مشخص شده است. این رویکرد بازتاب اهداف درازمدت دو معمار اصلی آن، مارکو روبیو و استیون میلر است.

برای روبیو، این فرصتی برای سرنگونی یا فلج کردن دولت‌های ونزوئلا و کوبا است. برای میلر، معمار سیاست‌های ضدمهاجرتی ترامپ، این عملیات راهی برای پیشبرد هدف اخراج دسته‌جمعی و ضربه زدن به گروه‌های جنایتکار در آمریکای لاتین است. تمرکز بر ونزوئلا پس از اواخر مه، زمانی که ترامپ از مذاکرات سخت حول شرکت شورون ناراحت بود، تشدید شد. نفت ونزوئلا بیش از آنچه پیش‌تر گزارش شده، در ملاحظات ترامپ مرکزی بود. میلر به مقامات گفت که اگر آمریکا و ونزوئلا در حالت جنگ باشند، می‌تواند دوباره از «قانون بیگانگان دشمن» — یک قانون قرن هجدهمی — برای تسریع اخراج صدها هزار ونزوئلی که دولت وضعیت حمایت موقت آنان را لغو کرده، استفاده کند.

او و روبیو پیشتر از این قانون برای اخراج فوری صدها ونزوئلی به یک زندان بدنام در السالوادور استفاده کرده بودند. دستور محرمانه ترامپ برای اقدام نظامی، اولین دستور کتبی شناخته‌شده از رئیس‌جمهور درباره چنین حملاتی بود. مقامات از حمله به قایق‌ها به عنوان «فاز یک» و از واحدهای ویژه نیروی زمینی برای یک «فاز دو» مبهم احتمالی در عملیات زمینی نام بردند. وزیر دفاع، پیت هگست، بسیاری از مقامات نظامی و وکلای حرفه‌ای را از فرآیند تدوین این دستور عملیاتی خارج کرد. در نتیجه، دستور دارای اشکالاتی از جمله فقدان دستورالعملی برای برخورد با بازماندگان بود. در سپتامبر، دولت وارد خونین‌ترین مرحله کمپین ضد مادورو تاکنون شد: ۲۹ حمله مرگبار به قایق در چهار ماه گذشته. بسیاری از کارشناسان حقوقی این عملیات‌ها را قتل یا جنایت جنگی می‌دانند. دولت مدعی است اطلاعاتی پیونددهنده قایق‌ها به قاچاق مواد دارد اما شاهدی عمومی ارائه نداده است.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.